kahrolası alet, bir an önce sadece bana ait olan bir nesne haline gelmeni istiyorum. şimdilik aile arabasısın. sana ufak tefek zararlar verdiğim için kusura bakma. her arabanın başına gelebilir bunlar. birkaç çizik, bir ezik ve kırılan çamurluk.. hiçbir şey bunlar. farları gümleyenler de var biliyor musun? dikiz aynaları kopan, bağırsakları dışarı çıkan falan.. her neyse işte benden korkma. biraz ipi koparmış gibi kullanıyor olabilirim seni ama sakin olamıyorum naparsın. seviyorum seni ve diğer arabaları kullanmayı. yavaş gitmek istesem yürürdüm heralde. araba neden vardır ki zaten? gerçi geçen gün yavaş kullanmaya bile razı olurdum, yeter ki seni kullanabilseydim o gün. bacaklarım fena ağrıyordu. kas ağrısı işte, sen bilmezsin. heh işte o gün gitmem gereken çok yer oldu. ve hep zıt yöndeydiler. bir oraya bir buraya tabana kuvvet gitmeye çalıştım ama acılar içerisindeydim. sevgili babam 1 haftadır seni esir almış durumda. garajda bile göremez oldum artık. neyse yazımı burada noktalıyorum. bu arada rengini pek sevmiyorum. siyah olsan daha güzel olurdu diye düşünüyorum. ama yine de iyi ki varsın.
