hobi olarak terörist yetiştirip düşmanların üzerine salan -hasan sabbah bunlardan biridir- bu arap devleti bir başka arap devleti olan çağdaşı abbasilerle kavgalıydı. hatta abbasilerin yanında adı sanı duyulmadık bir devlet gibi gözükse de bayağı da kuvvetliydi bunlar.
belirli bir vakitten sonra halife denilen şahsın etkisi git gide azalmıştı, hatta birçok yerde sembolik olarak kalıyordu. işte fatımiler bu sunni halifesine meydan okyan ilk güçlü devlettir. diğerlerinden farkı meydan okumayı abartmasıydı. sunnilerin yani abbasilerin sembolik halifeliğini bile tanımıyorlardı bunlar.
daha sonra abbasiler ile bir çekişmeleri oldu. bu çekişme sadece din konusunda değildi, ekonomi alanından askeri alana her konuda birbiri ile yarışıyorlardı. 11. yüzyılda bir fatımi generali sunnilerin başkenti bağdat'ı işgal etti ve camilerin minberlerinden kendi halifesi adına hutbe okutturdu. halk arasındaki deyim ile abbasilerin karizmasını fena halde çizdi. her ne kadar abbasoğulları sunni halkını da arkasına alarak fatimi generalini ve onun askerlerini bağdat'tan atsa da çizik karizmalarını düzeltemediler.
fatimiler can düşmanları abbasilerin karizmasını bu olayla çizdiler ama ülkelerinde iç savaş başladı. on iki imamcılar ile ismaililer-batıniler, sabbahgil veya haşhaşiler- arasındaki bu iç savaş türklere yaradı ve fatimiler yıkıldı. onların yerine türk soylu eyyubiler mısır'a hakim oldu.
