biz erkeklerin idrak konusunda zayıf düştüğümüz evrensel bir kutudur bu.
evvelinde üst entry'leri refere edercesine derdim ki, "bakıyoruz ev terliği, oyalı yazma, mendil, havlu, yastık kılıfı, kıl yün... tamam çok güzel de neden kullanmıyorsun elleri öpülesi güzel annelerim?" kullanmıyor çünkü, maneviyatı çok ağır. kullanmıyor çünkü, öz kızına hediye edecek.
emin olun yaş kemâle erdikçe saygı duymaya başlıyorsunuz bu örfe, âdete. önceleri bez parçasından mütevellit kocaman bir tahta kutu gözüyle baktığınız bu sandık, sonraları gözünüzde nicelik değiştirip, "alın teri", "göz nuru" denilen kisvenin altına bürünüveriyor.
lâkin, evlenecek bayan kardeşlerime de fazla abartmamaları konusunda telkinim olacak. zira, bir raddeden sonra biz erkelerin beyni "öze dönüş" yaşayabiliyor. tadında, seyrinde bir çeyiz sandığı eftâldir.
