içinde bulunduğun şeyin sürekli değiştiğini fark ettiğinde dile getireceğin cümle...
çıkarsın sabahları erkenden dışarı, daha 6 yaşındasındır... mahalle maçları, misket, taso derken akşam edersin gününü; tek derdin 'yarın hava nasıl olacak?' dır, ya da onu bile umursamazsın... okula başlarsın, minnacık ellerinle kalem, defter ve tabi silgi... silmek zorunda kalacaksın ya gün geldiğinde ya bu geçmişin hepsini... silmeyi o yaşta öğretirler bu yüzden öğretmenler... ve sonra sildiğimiz yere tekrar yazmayı... defter biraz yıpranmış olsa da! ilk okul göz açıp kapayıncaya kadar biter, onca anı, yaşanmışlık hepsi unutulur. yıllar sonra düşündüğünde birkaç küçük sahneden başka hiçbir şey gelmez aklına o yıllara dair... lise başlar sonra, karşı cinsle münasebetler; sevmeyi burada öğrenirsin tökezleyerek de olsa. sabahları hiç üşenmeden kalkar saçlarını yıkar fön çekersin, öğretmenlerine aşık olursun bazı da... ve gezmeyi, sinemayı, kız arkadaşla buluşmayı, erkek arkadaşlarla istanbul' un altını üstüne getirmeyi okuldan kaçarak, kim bilir burger king' e ilk burada gidersin belki. yıllar sonra bazı şeyleri ne kadar da gözünde büyüttüğünü anlarsın... ilk okul öğretmenini, komşun (aşık olduğun)leyla ablayı, lise yıllarındaki sevdiğini bile belki... sonra burger king' i. gel zaman git zaman üniversite başlar. geçim derdi, dersler, çeşitli aktiviteler, etkinlikler, kuruluşlar, topluluklar, siyaset, aşk, meşk... her konuya girersin çekinmeden... üniversitelisin ya... öyle kolay mı üniversite kazanmak? yurdunun zeki bir bireyisin ya... ve sonra durulursun... ileriyi düşünürsün; geçmişi düşünürsün... istanbul bile çok değişmiştir bu zaman içinde... ülke, liderler, kanunlar, okuduğun okullar, öğretmenlerin, arkadaşların, sen... o minnacık elleriyle annesinin memesini sıkıca tutan bebek de, küçücük elleriyle yazı yazmaya çalışan ufacık çocuk da, lisede deli dumrul gibi öldüresiye yumruk atan ellerin sahibi delikanlı da, aynı ellerle askerde silah tutan genç de hep aynı kişidir, sensindir oysa... bunların hepsi aynı hayatın içindedir oysa... ve toprak altında çürüyecektir o eller en sonunda... yine aynı adam evet...
