ilginç bir kaşılaştırma. muhtemelen herkesin okurken aynı şeyler aklından geçiyor..
ben ise acizane psikanalitik bir yaklaşım yapmak istedim.
efendim bilindiği gibi salça çocukluğumuz, ailemiz, annemiz, arkadaşlarımızdır. burada temsil ettiği şey süper egodur. (bkz: süper ego) bir bakıma vicdani yönümüzdür. "heytt bee çocukluk.." demişizdir..
ancak nutella?
nutella birebir nefse hitap eden, şekerli mi şekerli, tatlı mı tatlı, ye ye adamı daha çok yediresi gelen bir şeydir. bu ise bizzat id'i temsil eder. id en belirgin şekilde yeni doğmuş çocuklarda su yüzünde görülür. ki yeni doğmuş değil de işte şöyle fallik evrede kompleksler yaşayan çocuklara sorsak, id'inin sesini dinler, nutella der.
burada da herkesler nutellaya davetsiz misafir, iğreti gelin gözü ile bakılıyor. hayır! nutellaya bu haksızlığı yapmayın. ne kadar kapitalizm çarkının bir birimi ise de olsun. sevdik, bağrımıza bastık.
