yaşadığı onca şeye rağmen yüzü azıcık asılmayan, hatta aksine sürekli gülen, yaşadıklarının kendisi için bir mesaj olduğunu iddaa eden çakralarını sanayide açtırdığından şüphelendiğim iyi kalpli biri. zirve dönüşü yol boyunca beni uyutmamak için türlü hikayeler anlatmıştır. ancak uyumamamın sebebi anlattığı hikayelerden daha trajik ve komik olan geçirdiğimiz 24 saattir.
sözüm ankaralı yazarlara şu sıralar kızılay civarında bi yerlerde, sizden ekmek parası isteyen sarı saçlı mutlu bir dilenci görürseniz bu inannadır, cebinizde ne varsa veriniz. sevabını allah vermezse emin olun dünya bir mesajla verecektir.
iyimser küçük kız ruhuna ithaf ediyorum.
yeniden başla
bir saman kağıdının üzerinde yaşa
hiçbir mimari kaygısı olmayan sokakta
ahşap bir konak
yaşlı özgür bir bina
uçsuz bucaksız bir okyanus gibi düşünmek
balık gibi üşümeden yaşamak
hani toplar
deniz yatakları
can simitleri
sonra
sevgiler
umutlar
kaçırırsın ya denize
merak edersin sonrada
dalgalar nereye götürdü diye
işte hepsi
top adasına gider
düşünsene
top adasına giderken bir teknede
bir uçurtma demek
tatlı küçük bayan
ipin ucunda bir hayale sahip olmak demektir
