şöyle bir fıkra vardır, meşhurdur. tanıma uyduğu için bu başlık altına yazılabilinir. fakat en baştan söyleyeyim ateist olmamakla beraber ateistlerin bazı görüşleri kendi içinde tutarlıdır. bu bazılarının yoludur ve kuran bu yolun varlığını bize bildirmiştir. bu güne kadar herhangi bir ateistin ikna yolu ile müslüman olduğuna şahit olmadım , tıpkı kuranda yazdığı gibi ;
ate ormanda dolaşırken karşısına bir ayı çıkar. canhıraş kaçan ate bir ağacın altına düşekalır ve ayı onu yakalar. ayı pençe havada ağzı açık yaklaşırken ate "allahım" der ve her şey o anda donar kalır.
+sen bu güne kadar benim adımı ağzına almazdın beni yok sayardın ne oldu şimdi ?
-allahım bu bir mucize demek ki gerçekten varmışsın. ne olur beni affet bu ayıya yedirme beni
+artık çok geç
-allahım bari o zaman ayıya iman ver şefkatli olsun senin adına
+tamam olur
her şey tekrar hareket etmeye başlar. ayı pençeyi saplamaz adamı ısırmaz. durur adama bakar. ve sonra pençelerin dua pozisyonuna getirir ;
- allahım bu gün verdiğin nimetler için sana şükürler olsun.
fıkra atenin ayının sindirim sisteminde son bulan hayatı ile biter.
