1- herkese mecburi askerlik koyarak bir meşgale çıkartırım. erkek çalışacak nüfusun en verimli yıllarından 1.5 yılını yerim.
2- her gencin ortaokul lise ve üniversiteye gitmesi için okullar açarım. en az liseye kadar mecburi yaparım. hem okullarda çalışacak kişilere iş çıkar hem insanların ömrünün 7 senesini tüketirim. gerekirse herkesi üniversiteye alacak formüller icat ederim. 4 senede öyle yesek 11 sene.
3- dünyanın en hızlı çoğalan 2. ülkesiyiz. doğum kontrol yöntemlerini teşvik eder, uygar ülkeler gibi çoğalmadan yaşamayı teşvik ederim.
4- herkesi erken emekli yaparım. süper emeklilik icadı çıkartırım. geri kalan primlerini isteyen yüksek fiyatlardan öder ve parayı çok verenler emeklilik maaşınıda çok alır.
şimdi bir genç var diyelim. üniversiteye kadar okutsak 24 yaşlarında okulu bitirir. o ara biraz gezer tozar 25-26 yasına gelir. askere yollarız geldi gitti derken 28 yaşını bitirir. sonra 1-2 sene ıvır zıvır işlerde çalışılır yontulur. her işi yaparım abi dediği gün bir işe yerleştiririz. yaş oldu 30. akıllı olan çocukken evladını sigortalı göstersin bir kaç ay.
38 yaşında da ödenmesi gereken primlerini ödemesi şartıyla emekli ederiz. gelen toplu parayla kasamız dolar.
bunların hepsi yapıldı arkadaşlar ve bir ülke batırıldı. günü kurtarmak için işsizlere iş bulunabilir. ama kesinlikle bu gibi metodlar işe yaramaz.işsizlik ancak ekonomiyi canlandırmakla olur. ekonominin canlanması için inişli çıkışı bir ortam değil istikrar gerekir. yoksa herkes parayla para kazanmak için parasını bankalarda bekletip kriz dönemlerinde faizden, borsa ve döviz iniş çıkışlarından faydalanmaya çalışır. 199o'ların son yarısında öyle şeyler oldu ki önüme gelen herkes borsacıydı. iş yerinin çaycısı bile bankamatik ile borsada işlem yapıyordu. zaten bankalar o zamanlar bankamatiklere borsa işlemlerini koydular.
işsizlere iş bulacağız diye olmadık işler yapmaktansa direk para verilsin daha ucuza gelir. zaten bazı insanlar kronik işsiz. gençliğinde krizlerle boğuşan bir ülkeyle karşılaşanların dayısı olmayan, özel bir becerisi bulunmayanların bir kısmı iş bulamadı ve artık iş bulmaktan umudunu kesti.
