ölen insanın arkasından "onun daha fazla şey yaşaması gerektiği için" ağlanmaz.
ölümün arkasından ağlamak, dünyadaki en bencil ağlayışlardan birisidir. çünkü onu bir daha göremeyeceğimiz için ağlarız. kendimiz için ağlarız. eksik kalan yarınımız belki de eksik kalan yarımız için ağlarız... dolayısıyla ölen kişinin yaşının önemi yoktur bu durumda.
95 yaşında ölen adamın arkasından ağlamakta yine bu bencilliğin eseridir.
