Üniversiteyi okuduğum garip şehir. Hep beyazdır, güneş gözlüğü olmadan yaz mevsimleri dışarda bulunmak eziyettir. Güzel dostluklar edinilmiştir, güzel zamanlar geçirilmiştir. Ama üniversite bittikten iki yıl sonra bu memlekete gittiğinizde ev yığınından farksız görünür gözünüze.
Nasıl zevk almışım yaşamaktan bu şehirde dersiniz, ama şudur olay; üniversitede unutulmayan şey varsa dostluklardır, yaşanılan anlardır. iyisiyle kötüsüyle. Gençliktir belki de yaşanılır kılan.
