bu olayda sorgulanması gereken en önemli unsur medyadır kuşkusuz. aylarca bir kişiyi önce vatan haini olarak gösterdiler, defalarca tartıştılar, yayınladılar. galeyana getirdikleri, kışkırttıkları, damarlarına bastıkları kişilerce seçilen maşa tarafından bir zamanlar hedef gösterdikleri yazarın öldürülmesinin ardından hemen saf değiştirip kenilerini aklamaya çalıştılar. günah keçisi olarak türk milletini seçtiler, bu misyonu hepimize yüklediler. bizi kendimizden utanmaya ittiler. böyle bir psikoloji içine soktular hepimizi. belki de hrant dink'in henüz kim olduğunu bilmeyen, ismini bile duymamış bir kişi tarafından katledildi hrant dink.
hepimiz hrant ız, hepimiz ermeniyiz solganlarıyla, yayınladıkları özel programları günahlarını bir nebze olsun hafifletebilmek için yaptıkları apaçık.
yıllarca en büyük engel olarak önümüze sunulan sözde ermeni soykırımı davasını bir anda unutturdular halka. biz bu gazla onu da kabul ederiz diye korkarım. ermenilerin ütopyasını bir şekilde doğrulayan bir politika içine girdiler. türk halkı ermenilerden nefret ediyor, onları sindiremiyor. işi bu hale getirdiler, dünyaya böyle gösterdiler.
atatürk milliyetçiliği ne mutlu türküm diyene esasına dayanır. önemli olan ırk, millet değildir. böyle bir ayrım yoktur. bunu insanlara benimsetmek bu kadar mı zordur? bir insandan önce nefret ettirip ardından kahraman yapabildikleri halde, doğruyu insanlara benimsetmeleri bu kadar mı zor?
hrant dink'in öldürülmesindeki diğer bir etken de ermeni diasporasının baskın olduğu, sık sık önümüze ısıtıp sundukları sözde ermeni soykırımını destekleyen, tarihlerinde utanacakları çok şey olduğu halde bunu görmezden gelip, birlik olmak, kendini kanıtlamak isteyen türkiye'yi pislik bir ülke, barbar, katil bir milletin yaşadığı göstermek isteyen dış ülkelerdir. evet onları hepimiz tanıyoruz. ermenileri oyunlarına alet eden, her defasında maşa olarak kullanan, bir milleti ülkemizin önüne bir ket gibi koyan ülkeler bunlar.
