ah maalesef modern çağın sıfır beden güzellik anlayışını armutun pişip ağzına düşmesi kolaylığında benimseyen yurdum insanının dramını yansıtan tasvirdir. isteyen istediğini giyer aga, sen bak diye giymiyor kimse (tamam kimse değil ama var yani böyle insanlar). bir kere kadınların (ya da kız mı? bilemedim şu an) süslenme/giyinme mantığı kendilerinin beğenisiyle şekillenir. sana laf düşmez yani. "ay bunu görmek zorunda mıyım yaaaa" serzenişine de hiçbir zaman anlam verememişimdir, bakma hacı allaalla. gerçekten görmek istemediği şeyleri görmek "zorunda kalan" insanın bu anektodunu yaşamak istiyorum, bunu engelleyememe (bakmamayı denememe) acizliğini çok merak ediyorum. ha hatun kişi de ayıp etmiş, orası ayrı. ayıpsa da kendine ayıp ama.
