herkes gereksizliği konusunda hemfikir. fakat ne işse , herkes de ( kalpsiz değilse ) ağlamıştır günlerce.. bence çok süper bişi..
aşk acısı kadar tatlı bi acı yok.. aşk acısı çeken insan bi kere şeker gibi olur.. kötülük düşünmez , hırs yoktur , libido desen yerlerde , sürekli yatağa yorgana sarılma , derdini dinleyen buldu mu hemen kendini salıp ağlama , bol bol sarılma filan.. güzel şeyler bunlar..
insan çekerken anlamıyo , böyle midesinde bi acı , ağzında berbat bi tad , sürekli o kişi onun ne kadar müthiş ve mükemmel olduğu , başkasının onun gibi olmayacağı düşüncesi , hüngür şakır ağlama , akabinde sızma , rüyada onu görüp gene ağlama ve sızma.. bu kısır döngüde , biri gelip , "geçicek lan değmez derse" , ki maalesef herkes öyle diyo , insanın bunu diyen kişiinin bağırsaklarını deşesi geliyo...
bana da oldu ordan biliyorum.. ama geçiyo.. eğer suçlu olan siz değilseniz , daha doğrusu suçlu hissetmiyosanız geçiyo.. bi süre sonra insan diyo ki , amaan kadermiş napalım.. ama şayet suçluysanız , suçlu hissediyosanız , ya da karşınızdaki böyle hissettiriyosa , genelde de hep böle olur , işte durum vahim..
olay onu istemekten saçını başını özlemekten çıkıyo.. kişisel meseleye dönüyo.. insan onu çok seviyo aynı oranda kendini sevmemeye başlıyo.. o yüceldikçe gözünde sen yerin dibine iniyosun.. " ben onun gibi mükemmel birini nası kaybettim , ben çok aptalım , hiç bişi haketmiyorum " filan gibi laflarla geçen bi sürece giriyo..
bence bu olabilecek en tehlikeli şey..
am meme göt sik saç kaç koku boyun baldır herkeste var.. gerçekten herkeste var.. sohbet desen o da var.. bi tek belki anılar vurur , kimseyle bi daha olmaz öyle anılar , şuraya daha gitmem kimseyle filan üzer ki yani çok da önemli değillermiş ki o anılar , onlara rağmen ilişki bitmiş.. kısaca yeni biri bulunuyo her zaman.. ağlamak bi nevi çare.. bırak ağlasın içini boşaltsın..
ama eğer üzüldüğünüz acıdığınız sevmediğiniz kendinizseniz , kendiniz de mantıken hep kendinizle olduğunuz için , hiç sevilmeyen ve aynı odada tıkılı kaldığınız oda arkadaşınız gibi görüyosanız kendinizi , işte buna ağlamak çare olmaz..
çok mal şeyler bu ilişkiler.. en basit ilişkide bile binlerce oyun dönüyo. insanlar hep kendilerini değerli göstermek için , karşılarındakileri değersiz göstermeye çalışıyo.. bi yerden sonra paso suçlamalar başlıyo filan.. lan madem o kadar kötüydüm o zaman niye ilk başta beraber olduk bi sölesene bana ?
bi yerden sonra sikerim lan diyip kafayı toplamak lazım.. karşınızdakini dövmediyseniz aldatmadıysanız sevildiğini hissettirdiyseniz küfretmediyseniz öldürmediyseniz işkence etmediyseniz yanında olduysanız ve bittiyse , kadermiş.. kader de ağlamakla değişmez tatlı insanlar.. o yüzden acı çektirmeye son.. yaşasın kişisel gelişim uzmanları..
