nazım hikmet'in bursa cezaevi'nde mapusluğun 11.yılını doldururken her akşam saat 21.00'de bir saatliğine sadece karısı piraye'yi düşündüğü zaman yazdığı, aşk, özlem, yalnızlık ve hasret dolu şiirdir. o günlerde çok yalnız ve umutsuzdur nazım hikmet, hatta ölümü bile düşünmüştür ancak hayat ve mücadele galip gelmiştir her şeye rağmen.
--spoiler--
seni düşünmek güzel şey
seni düşünmek ümitli şey
dünyanın en güzel sesinden
en güzel şarkıyı dinlemek gibi bir şey
seni düşünmek güzel şey
seni düşünmek ümitli şey
fakat artık ümit yetmiyor bana
ben artık şarkı dinlemek değil
şarkı söylemek istiyorum...
