Elveda...
artık hayatında olmayacağım, emin ol
emin ol ki bu son veda...
hoşçakal demeye gerek yok artık biliyorsun
ne gerek var gecenin bir yarısı sayıklamalara
daha acı gerçekler varken hayatımın ilk baharında
ben değersizim, ben değmezmişim sevilmelere
anladım ki ben değmezmişim sevinmelere
çok değer vermemeliymişim, yalan gülüşlere
fazla açılmamalıymışım okyanuslarda
boğulurmuşum soğuklarda ayıla bayıla!
Elveda...
hayatımın geri kalanını sana adıyorum nedense
ve hiç düşünmüyorum bundan sonra
ne olacak diye! ...
atıyorum kalbimi evinin bir köşesine
ve adıyorum en değerli yazımı kalbinin çevresine
tüküremem çok zor, aşkımın çehresine
isteme benden çok zor, isteme bir veda
isteme benden, sana verebileceğim son bir elveda!
Elveda...
artık gidiyorum zaten ne kaldı ki sabaha
gezerim tozarım giderim burdan ta Kızılay'a!
istememiş miydin zaten gitmemi, her halinden belli
artık hayatında istemiyorsun benim gibi birini
elveda...
koşarken izleyeceğim seni yarınlara
ve bakmayacağım dönüp bir kere bile arkama
seni çok istemiştim ama olmadı pekala
sana sadece verebileceğim son bir elveda!