herhangi bir etnik açıklamayı yüreğime değil de aklıma yediremediğim için olacak belki gülümsüyorum bu ülkede olup bitenlere. nazım hikmet ran gibi türkçe yazan bir dünya şairine çocuk oyuncağı gibi dil uzatanlara da kusura bakmayın artık saygı duyamayacağım.
faşizm, "ben türküm" demekle veya dememekle olmaz. faşizm, 21. yüzyılda demokrasiyi sindiremeyen militarist ruhların çektiği silahlardan çıkan kurşunlarla yankılanır. adına ne derse desin, hangi fikirden çıkış alırsa alsın; bir silahın tetiğine dokunabilen her bünye, görüş vs. faşisttir. ha siz bu tanıma ister pkk'yı sokarsınız, ister ülkü ocakları'nı... orası beni mandallamaz. katillerle işim olmaz.
okuyan, takip eden insanlar bilir. uğur mumcu öldüğünde de, ahmet taner kışlalı öldüğünde de nane direkt olarak birinci elden radikal islam'a yıkılmıştı. ve hala da öyle. az çok gazete okuyan, kitap karıştıran biri olarak bunu söyleyebilirim. kafalarına yatmayanlar varsa 1993 yılı gazete arşivlerine beraberce bakabiliriz: acaba milliyetçilerin adı geçmiş mi bu cinayetlerde diye? 3-5 gerzek bünyenin köşe yazısıyla aşka gelenler içinse söyleyecek sözüm yok.
eğer ki etki-tepki saçmalığına bir tuğla da siz koyarsanız bu işin sonu gelmez. 1980 öncesi gibi kimin eli kimin cebinde belli olmayan, belgelerin tarafsızlığı su götüren bir döneme ait çıkarımlar yapmak kime ne fayda?
sol görüşün türkiye'de tek çatı altında toplanmak gibi bir derdi yoktur. sol görüş özgürlüktür, değişimdir. sol görüş, sağ fikriyat gibi "değer statükoculuğu" değildir. o yüzden örneğin mustafa kemal atatürk'ün her söylediğinin altına imza atma zorunluluğu olmadığının da bilincindedir. sol görüşün pkk gibi eli kanlı bir terör örgütü ile hiçbir ilişkisi yoktur artı. bunu ısrarlar vurgulayanlara etki-tepki paralelinde cevap verme sığlığını gerek görmüyorum.
