akıl oyunlarıdır kesinlikle. özellikle sonunda john nash ödülü aldıktan sonra dışarıda tebrikleri kabul ederken hayali arkadaşlarının uzaktan el sallaması ve farketmemiş gibi yapması mükemmeldir. (bkz: her hatırlandığında tüyleri diken diken yapan şeyler)
ikinci filmse black swan'dır. film boyunca balerin kızdan nefret ettiğim için ölünce çok sevinmiştim.
ve (bkz: inception). herşey düzeldikten sonra aslında hepsinin bir 'rüya' olma ihtimaliyle bitmesi mazoşistçe bir zevk vermiştir.
