yonetmeninin "eski yaptiklarimi (amores perros) bir de hollywood starlariyla yapayim" zihniyeti ile cektigi film. amores perros'tan daha iyi hicbir yani yok, sadece o filmi taklit etmis (evet kendi filmini taklit etmis), ve her taklit gibi orijinali kadar basarili olamamis. amores perros'ta senaryo da, sembolizm de, karakterler de, karakterlerin birbirleriyle iliskileri de cok daha islenmisti.
--- spoiler ---
bu filmde en batan zayiflik ise suydu:
yonetmenin diger filmlerine benzer sekilde birbirine teget gecen farkli olaylar orgusu var bu filmde de. normalde, gorunurde uc olay hep ilgisiz gibidir, en azindan baslangicta. ama nedense bu filmde olaylardan biri (cocuklar-meksika) nedense baslarina zaten olmadik isler gelen amerikali ciftin cocuklari hakkinda. yani, ne kadar gercekci bu? zavalli amerikali cift tatil icin gittikleri fas'ta coban kursununa hedef olsunlar ayni anda da cocuklari abd-meksika collerinde gebereyazsin. yani illa meksika koyacaktin (vatan millet - genc meksikali aktorlere destek) biraz daha kassaydin, ey senarist, baskasinin cocuklari olsaydi onlar, baska sekilde teget iliski icine girselerdi diger hikayelerle. biraz zorlama olmus, gereksiz kasiyor seyirciyi vah vah ne bahtsiz insanlarmis bu amerikalilar diye. bu gercekciyse eger bizim hem fahise olup hem kor olan hem de piyanist olan turk filmi karakterleri de gercekci yani.
--- spoiler ---
