hasta olduğu halde olayların daha da kızışması için elinden geleni yapmış ve en sonunda ebediyete göçmüş kişidir. gönül isterdi ki ölmesin, yaşasın, hep beraber yaşayalım ama o kendi sağlığını riske atarak provokatörlük yapmıştır. kendisini yeni kahraman ilan edenler bile var bu ara. artık bu türkiye bir garip yer oldu, insanlar enteresan. polise taş atılır, molotof atılır ses seda yok, polis karşılık verince yer yerinden oynar, polise küfür ede ede hümanist olunur.
kimdir bu metin lokumcu? emekli öğretmenmiş. emekli öğretmenler evlerinde gözlüklerini takıp kitap okurlarken metin lokumcu iki elini iki yana açmış polislerin karşısında on parmağı birbirinden bağımsız naralar atıyor, kenara çekilmek gibi bir gayesi yok. emekli öğretmen dediğin adamın polisle ne işi var akadaş git evinde torunlarını sev ne diye olay çıkan mekanlarda yırtınıyorsun?
ölmesine üzüldüm ama hayat böyle, bazen yanlış seçimler insanın hayatına da mal olabilir. polisler bizim kalbimizi, hastalığımızı, dertlerimizi, kederlerimizi, sevgilimizden ayrılıp ayrılmadığımızı bilmek zorunda değil dikkat edilirse zaten adamların kafasında kask var ellerinde biber gazı var yani adamların işi bu arkadaş. sen nasıl sabah eğitim için okula gidiyorsan polis de mesaiye başlarken hedefinde asayişi ve güvenliği bozanların olduğunu bilerek bu yola koyulur. olaylardan uzak durun, provokasyonlara gelmeyin, devletin güvenlik güçlerine saldırmayın ki kimseler ölmesin. hayır bir de ölenler siyasette kullanılıyor asıl sorun burada. hadi kalın sağlıcakla.
