merhaba. sanırım agresif bir insan olmaya başladım ben... arkadaşlarım bir şey anlatırken dinlemiyorum bile artık, cümleleri bittiğinde öyle boş ifadelerle suratlarına bakıyorum. uzaktan arkadaşlar iyice uzaklaşıyor, yakın arkadaşlarım darılıyor; annem, babam sinirleniyor; ben ise hala boş gözlerle bakıyorum... pek az konuşuyorum şu sıralar... gündüzleri uyuyor, geceleri yalnızlık çekiyorum... ucuca ekliyorum sigaraları ve ardı ardına çekiyorum içime o lanet zehri... bir soru sorulduğunda aksi cevaplar veriyorum son zamanlar... sanki yakında öleceğim de bari arkamdan üzülen olmasın diye çabalıyor gibi. hoşça kal günlük.
