gaza gelerek söylenmiş ve üstünde fazla düşünülmemiş bir sözdür: "ben hratım, ben ermeniyim". bu sözü kabullenmeyen insanları farklı bir kategoriye yerleştiren bir sözdür. elbette bir insanın sokak ortasında vurularak öldürülmesi, hele hele yargıya intikal etmiş bir mesele yüzünden kim vurduya gitmesi kabul edilecek bir şey değildir, üzüntü vericidir. fakat bu yüzden kalkıp da ben hrantım ben ermeniyim diyemem. çünkü ben; yüzyıllardır kardeşçe aynı topraklarda yaşamış, aynı havayı solumuş, tarihi, geçmişi, geleceği olan, hoşgörünün yeşerdiği, medeniyetlerin kavuşma noktası olan bir ülkenin mensubuyum. ben mustafa kemal im, ben fatih im, ben kanuni yim. etnik kökenim, dilim, dinim ne olursa olsun; farklılıkları bir kenara bırakarak söylenmesi gereken bir sözü sarfetmeliyim; "ben türk üm".
