geçen gün başıma gelmiş hadisedir. acıların en büyükleri sıralamasında baş sıraları oynayacağına eminim. hele ki çiftlerimiz yavşak diye tabir edilen cinsten ve içlerinden birisinin beni çok sevmesinden dolayı bir türlü yanlarından kaçma fırsatım olmadı ve ölümcül diye tabir edilecek saatler başladı. başlarda makara giden muhabbet saatler ilerledikçe hiçte öyle olmadığını bana net ve açık bir şekilde gösterdi. otobüste ayrı koltukta oturuldu, burgerdan ayrı bir menü alındı, istiklalde yancı diye tabir edeceğimiz şekilde yüründü. bütün bunlar olurken, çokta fazla takmamışken yalandan telefon konuşmamda patlayınca, o an toçkalara yan bastığımı anladım. sonunda offlayıp poffladığım zamanlar gelmiş oldu. kabir azabı geçen bir günün ardından eve nasıl gittiğimi hatırlamıyorum bile.
