düzenli olarak ısıtılıp sunulur bu. enteresandır ki, bunu en çok dert edinenler ibadetle uzaktan yakından alakası olmayan kişiler.
şahsen ben arapça yaptığım ibadetten daha fazla keyif alıyorum. çünkü dünya üzerinde adını, dilini bilmediğim milyonlarla aynı ibadeti, aynı dille yapıyor olmanın verdiği huzur başkadır. ibadeti geçtim, hayatında oturup bir kez ezanı baştan sona dinlememiş olanın bunu anlamasını bekleyemem ama keşke anlamadıkları şeye burunlarını da sokmasalar. ben ezanı türkçe okusam bu adamların hayatında hiçbir şey değişmeyecek. nedir bu şımarıklığın sebebi? kime, neye güveniyor benim hayatıma burnunu sokarken, anlamak güç.
müslümanları birarada tutan bir bağdır arapça. yoksa türkçe ibadet yapmasını da biliriz hani.
