hayatımda yaşadığım onca sene hatırına, annenin ısrarına dayanamayıp onuda o sosyal zımbırtı dünyasına katmak için yapılan girişimdir.
olayın ehemniyeti ve vahimliği, beni klavye başında germekle birlikte aynı zamanda yüzümde hafif bir tebessümde bırakmıştır efenim.
lan sokakta oynarken anne ben acıktım!! çığlıklarıyla pencere önünde bağırışlarımın karşılığını al sana salçalı ekmek.. ezan okuncada eve dön diyen hayatımın en acılı ve en mutlu anlarımda yanımda her zaman bulunan anneme, ben kizil meydan larousse facebook adresi açtım.*
-ilk aşama sana bir email adresi almak olacak anne!!
+hotmail olsun ama oğlum!!*
-tamam anne!
+bu facebook'da oyunda oynuyorlarmış. bende oynuyacam.
-tamam anne.** işte email adresin. şimdi facebook hesabı açalım sana.
+...(gülüyor)
-işte tamam buda. abim var bak! amcamıda ekleyelim. hmmm. yengem filan işte..*
+hahayaatt.. arkadaş olarak ekle diyor. ay çok hoşuma gitti.
-anne kendine gelirmisin? ne oluyor ya?
+ay oğlum heyecanlandım birden.
-...(allahım ben ne yaptım)
ve bilgisayarın başından tamda kalkıp gidiyorken, arkasını dönüp;
+ya liseden zülfe birgün diye biri vardı bi baksana ekleyelim onu.
-anne senin canın sağolsun. ekleyelim tabi.
