yaklaşık yirmi yıl önce, bir trakya kasabasında, ılık 19 mayıs'larda ve herkesin ata'yı, bağımsızlığı, ülkeyi kurtlar vadisi gazı nev'i hamasi, yüzeysel milliyetçilik zerkli ruhuyla değil saf bir samimiyetle sevdiği devirlerde; o sade ama güneş kadar 'hakiki' törenlere tüm öğretmenlerimizin yanısıra ahalinin önemli bir kısmının içtenlikle, istekle katıldığı zamanlarda, tek kanallı ama çok coşkulu günlerde, çocuksu bağlılıkla, severek, yürekten okuyan yaşıtlarıma daha bir saygı, sempati besletmiş, kendisini çok sevdirmiş, ve belki o günlerin etkisiyle hala naif bir melankoli ve hüzünle hatırladığım, hala leziz, hala samimi, hala göz yaşartan 'dolu' şiir...
