bir üstkurmacı yazar olarak bilinir. ölü zaman gezginleri kitabında; korkuyla yaralı dört keklik öyküsü el-müthiştir dili, serdirme gücü, anlatış tekniği, tekrirleri açısından. aslında bekçi, trafo ve kar yağışının geçtiği öyküde; darbe zamanları anlatılmaktadır. çok dikkatli okuyanlar farkedecektir. hatta bu dört keklik de şöyle açıklanır; hüseyin, yusuf, deniz, mahir.
bunu metin merkezli okursak da farkederiz; yoksa neden trofa tamir etmeye giden biri dadaloğlunda bi şeyler okur ki? yunus emre'den, yahut eğlenceli bi şeyler mırıldanır. bi isyan simgesi kullanılıyor haliyle, metaforik imgeler de cabası.
zaten h. ali toptaş; anlatacaklarını hazır lokma olarak vermez okuyucusuna, küt diye yüzüne atmaz yazacaklarını. direlt yazma yerine öykünün en güzel tekniği olan ''sezdirme''yi yaşatır bize çoğu öyküsünde.
aslında yazar merkezli bi inceleme yaparsak da darbe zamanları sonrası farkedilir zira bilinir ki h. ali toptaş sol görüşlü bi yazardır. okur merkezli incelersek de çıkarımlar bizi yine oraya götürür.
bu hafta kursta; h. ali toptaş'ı yakından tanıyan bi yazar hocamızın ağzından şöyle cümleler çıktı yazarın hayatıyla ilgili; (merak edenlere aynen duyurulur.) ''sıradan bi icra memuruyken durumundan hiç memnun olmayıp ısrarla bi kütüphane memurluğuna sürekli tayinini ister, ama bi türlü atanması yapılmaz. aynı zamanda 2 eşiyle de boşanmıştır. kadınlardan bi hayli çektiği ve hayatına giren kadınlardan yana hep, talipsiz olduğu bilinirmiş. şimdi 3. eşi olan hanımla mutlu gibi biliyor ve ufak bi de çocukları varmış, tabii bu süre zarfında emekli de olmuş kendileri. sol görüşlü bi yazar. ama müthiş bi dil örgüsüne sahiptir hele murat gülsoy'la kıyaslanlar için bu kerte de ayrılır. dil fakiri değildir!
