"Size Bombasırtı vakasını anlatmadan geçemeyeceğim. Karşılıklı siperlerimiz arasında
mesafemiz sekiz metre, yani ölüm muhakkak, muhakkak... Birinci siperlerdekiler hiçbiri kurtulamamacasına tamamen düşüyor, ikincidekiler onların yerine gidiyor. Fakat ne kadar gıptaşayan bir itidal ve tevekkülle biliyor musunuz? Öleni görüyor, üç dakikaya kadar öleceğini biliyor, en ufak bir fütur bile göstermiyor, sarsılmak yok. Okumak bilenler ellerinde Kur'anı Kerim, Cennete girmeye hazırlanıyorlar. Bilmeyenler, Kelime-i Şahadet çekerek yürüyorlar. Bu Türk askerlerindeki ruh kuvvetini gösteren şaşılacak ve övülecek bir misaldir. Emin olmalısınız ki, Çanakkale Muharebesini kazandıran bu yüksek ruhtur."
paragraftan da çok açık anlaşılıyor ki çanakkaleye giden atalarımız sadece ölmeye gitmişler. yani ulu önderin "ben size ölmeyi emrediyorum" sözüne liyakatlarını göstermişler. hepsinin ruhu şad olsun.
bugün gelinen noktada kaçımız onların tırnağı kadar kendini cesur, vatansever, yürekten hissedebiliyor, evet o ruh bende de var diyebiliyor merak konusudur.
