kaçağım eşkıya aşklar yaşarım durmadan
kaşla göz dağla uçurum arası
konar göçerim, sürgünlüğümü yurtlanmaz yerleşik sevdalar
sıgsın isterler defnelerim küçücük saksılarıma
yetmez dag başlarının teslimiyeti istenir
ya katli ya ihanetim...
bilmezler bir başka bir yol oldugunu
yani ben eşkıya, her yanı pusu
gözlerimde ki dumanlı dağlara sevdam
zülfümde gölgeye sığınmam bundandır...
o zaman keyif çatarım silah diye sevdanın doruguna
buzullar erir nehirler yatak değiştirir
sevdalarımı ışıklarında yıkarlar
sonrada yürekleri seslerinde gürül gürül akarlar
çıplak suretleri dağ baslarını resmeder
o den iklim değişir hüzün olur
yüregimden gayrısına sır vermediğim doğrudur
kaçaklık bu hadi gel şahrudum
daglara gölge verelim...
gögüsüm tahtasının altı ol
yoksa vuracak beni hasretin bir tenhada
yakışırmı bir kaçağa
ecel eliyle ölmek...
