bir zamanlar nalıncı baba adında kimsenin sevmediği bir adam varmış. eve fıçılar dolusu içki taşırmış. mahalleli de bu adamı içki içiyor, alem yapıyor diye hiç sevmezmiş. ayyaş derlermiş, hor görürlermiş. öyle ki adam ölünce cenazesini kılacak imam bulamamışlar. tabi zamanın padişahı üçüncü murat bu adamı çok merak etmiş. cenaze namazını kıldırmış. sonra da karısına sormuş:
- başın sağolsun. sever miydin kocanı?
+ evet. çok mübarek bir adamdı. allah dostuydu.
- bre mel'un. allah dostu diyorsun, adam ayyaşın biriymiş.
+ bizim adam ağzına sürmezdi içkiyi. ama birinin elinde gördüğü zaman elinde avucunda ne varsa verir satın alırdı.
- içmezdi de neden alırdı?
+ ümmeti muhammed içmesin diye.
- ...
+ çok uyardım. komşular seni ayyaş sanıyor. cenaze namazını kılmayacaklar dedim.
- ne dedi?
+ sen merak etme. benim cenazemi sultan murat kıldıracak.
çetin altan modu tamam gibi de, sonuca bağlamada hala sıkıntı çekiyorum. işte bu kız da ümmeti müslüman içmesin diye tüketiyor olabilir alkolü. oldu gibi sanki? bağladım di mi?
