Orta Çağ gibi Avrupa'da insanlıktan nasibini almamışların yaşadığı bir çağı kapatıp; yerine islamiyetin, huzurun ve barışın egemen olacağı ve ilâ-yı Kelimetullâh'ın Nam-ı Celil'i Muhammedî nin hoş sadâsının tüm Avrupa'da yankılandığı bir Yeni Çağ'ın başladığı bir olayın kutlanmasının sonsuza kadar sürdürülmesinin gerekliliğidir. (bkz: istanbul'un Fethi yerine Cristmas'ı kutlayan Salak)
