bundan 1 ay önce dedem (annemin babası) bize gelmişti ve çok sıkıldığını söylemişti. evde kimse yoktu aklıma ilk gelen fikir yürüyüşe çıkmaktı. lakin , çok yorgun olduğunu ve evde oturmak istediğini söyledi. ben de bunun ardından film izleme teklifinde bulundum ve o da kabul etti. malesef film arşivime baktığımda hafızam anca yerine gelmişti. tüm filmleri arkadaşlarıma dağıtmıştım ve sadece arşivimde fight club ile saw 6 kalmıştı. bir an için saw'ı izlemeyi düşünsem de hemen akabinde bunun çok uçuk bir fikir olduğunu düşündüm ve fight club'a yöneldim. filmin ortalarına kadar dedem tepkisiz bir şekilde tebessüm ederek filmi izliyordu. ta ki tyler durden'ın sadece bir alter ego olduğu anlaşılan sahneye kadar.. dedem artık eski dedem değildi. dedemin artık bakışları değişmiş , yüzünde dehşet verici bir korku oluşmuş ve kafasının üzerinde devasal boyutlarda sanal bir soru işareti belirmişti. artık sükunetini kaybetmişti ve filmi betimlemeye başlamıştı. 'terörist evladım bunlar.. allahım düşman başına ver yarabbi sen bizi bunlardan koru' diyerek bu düşüncelerimi kanıtlıyordu. daha sonra aramızda diyaloglar şu şekilde gelişti;
- bu tayhır dardın deli değil mi?
+ ne alaka dede ya..
- allahım sen bizi koru
+ boşver dede düşünme sen izle sadece
- şimdi bu kendi kendine mi konuştu yani hep
+ ya öyle bakma işte
- hiyyh! teröriste bak sen teröriste neler yapıyor
+ :/
- bu kendisi de mağdem diğeri kimdi lan
+ ...
- ben anlamadım hiçbir şey
çok pişmanım sözlük. dedemin geriye kalan 5-10 yılını da bu şekilde heba ettim. aradan 1 ay geçmesine karşın daha elini bile öptürmeden bana hala tyler durden'ın kim olduğunu soruyor. artık sürekli bir şeyler düşünüyor , gözleri uzaklara dalıyor. ben dedeme ne yaptım böyle..
