özlüyorum. belki kimseye söyleyemiyorum ama bu yağmurlar buram buram özletiyor seni. engel olamıyorum, çıkmıyorsun aklımdan. yeni güne uyandığım her an, son bakışın aklımda. o ıslak gözlerinle odamı süzüşün geliyor gözümün önüne. özlüyorum seni. her kokuda, her kadeh de seni arıyorum. bulamıyorum. bir şehir terk ederken düğümleniyor boğazıma yaşadıklarımız. durdurun! uzaklaşmayalım!
öfkeleniyorum, kızıyorum, atıyorum şişeyi sokağa parçalıyorum. kaşlarımı çatıyorum sana, böyle gittiğin için. korkuyorum, söyleyemiyorum kimseye yalnız kalmaktan korktuğumu. ne zaman bir başıma, 4 duvar arasında kalsam, o anda gelip fısıldıyorsun kulağıma. ağlamama engel olmuyorsun. oysa önceden böyle miydi? kim aldı seni benden? neydi bizi böyle birer yabancı yapan?
özlüyorum seni. bir annenin evladını özler gibi, burnumda tütüyorsun. gezdiğim sokaklarda seni görüyorum, korkuyorum.. kimseye söyleyemiyorum. anlatamıyorum.. ben söylemesem de, aramasam da, çok özlüyorum seni.. sarılmadan veda etmek ne zor bir bilsen..
