melankolik bir ruh hali dinlememenizi şiddetle tavsiye ettiğim parça.
insanın canına okur. uzun uzun düşünceler sokar beyninize. düşünceler arası yalpalanmaya sebebiyet verir. özellikle, şarkı arasında nazım hikmet'in tecritteki adamın mektupları eseri okunur ise, buyrun cenaze namazına dedirtir.
ah benim iyimser yanım,
ah benim aldanışlarım,
ah benim kavgalarım
ah pişmanlıklarım
sus artık uslandır beni...
Senin adini
kol saatimin kayisina tirnagimla kazidim.
Malum ya, bulundugum yerde
ne sapi sedefli bir çaki var,
ne de basi bulutlarda bir çinar.
Belki avluda bir agaç bulunur ama
gökyüzünü basimin üstünde görmek
bana yasak...
Burasi benden baska kaç insanin evidir?
Bilmiyorum.
Ben bir basima onlardan uzagim,
hep birlikte onlar benden uzak.
Bana kendimden baskasiyla konusmak
yasak.
Ben de kendi kendimle konusuyorum.
Fakat çok can sikici buldugumdan sohbetimi
sarki söylüyorum karicigim.
kaç okyanus geçtim böyle,
kaç denizde yitip gittim,
kırılmış direkler, yırtık yelkenlerle
kaç seferden yorgun döndüm