hayatındaki her türlü olumsuzluğu göğüslemiş insanın içinde bulunduğu yaşama isteğinin sürekliliğidir. iyidir, hoştur. fakat bunu yapmacık ve vıcık vıcık hareketlerle sevgi pıtırcığı şeklinde çevresindekilerin gözüne soka soka yaşıyor olması karşısındakinin yaşama sevincini alıp götürdüğünün farkında olmaması içler acısıdır. bu sevgi pıtırcıkları ağlanmayacak yerde ağlar. gülünmeyecek yerde ise güler. bazen ağlarken güler. -bir kendine gel napıyorsun- dedirtir insana. neyse herşey dozun da iyidir. katil olmuyorsak da bu da bizim yaşama sevincimizdendir. *
