gıda sektöründe bile aynı yöntemin uygulandığı bilinen iğrenç olay. malesef domates tohumunu salatalık tohumunu ne bileyim biber tohumunu ve ister inanın ister inanmayın buğday tohumunu dahi israilden alıyoruz. ve ne acıdır ki bu tohumlar sadece tek kullanımlık. yani ürettiğimiz üründen ikinci sene mahsül almak mümkün değil. tarımda doğal seleksiyon yapmamıza dahi izin verilmiyor. tohumu alıyoruz ama bu tohumlar nasıl. israil tarımı bunu kendisine iş edinmiş durumda. buğday tohumlarını alıyor ve bu tohumların en kötü yani en verimsiz olanlarını aralarında çaprazlıyor. bu işlem bir kaç nesil buğdayda devam ediyor. işlem tamamlandığında tamamen kısır bir tohum bizim ülkemize ulaşıyor. bu şekilde bir sonraki sene gene israile bağımlı hale geliyoruz. bu da ne demek. siyasi olaylarda israile gebeyiz. o ne derse evet demek zorundayız. yoksa aç kalırız. ekmeksiz kalırız. (bkz: millet aç aç)
