bundan yıllar önce bursa'da bir köye uğramıştım. köy okulunda bir öğretmen arkadaşım vardı. neyse efendim gittim okul çok güzel, çocuklar vs. köy de gayet güzel bir yere kurulmuş. yemyeşil. yanından bir dere akıyor. gayet verimli bir yer. akşama doğru öğretmen arkadaş hadi şöyle bi köyü gezelim dedi. çıktık selam vs. köyün içinde gezerken insanlarla temasa geçmemle şaşkınlığım arttı. osmanlı'dan bugüne türk olan bir toprak parçasında insanlırın kullandığı dil resmen kuş dili. türkçe bir kelime bile yok. örneğin ahu dudu diyecek bunun yerine "adu" diyor. insanların konuştuklarının %50'si anlaşılmıyordu resmen.
iş bu sebepten burda sağa sol laf sokuşturan insancıkların önce dönüp şöyle etraflıca ülkenin genel durumuna bakmalılar. şive vardır, lehçe vardır, dil vardır. farklılıklar vardır. bunlar güzel şeylerdir. zenginliklerdir. elbette türkçe doğru bir şekilde öğrenilmelidir, konuşulmalıdır. ama insanları aşağılayarak değil bunu yaparsanız kulağı tersten tutmuş olursunuz.
