yapımızda bulunan memnuniyetsizlikten mütevellit oluşan psikolojik bir durumdur.
özetlemek gerekirse; insanoğlu doyumsuzdur. bazı şeylerden örnek almayı bilemeyecek kadar da çocukluk barındırır bünyesinde. sağlıklıdır, eli ayağı tutuyodur, belki çok zengindir, belki kendi yağında kavruluyodur ama hiç bir zaman şükretmeyi bilmeyen bünye bunda bile bir huzursuzluk arar. suratlarda görülen memnuniyetsiz ifade ise, bundan kaynaklanır. içten bir gülüşü olan kişiler sınırlıdır.
özürlü insan ise; zaten yeniklik ile başlamıştır hayata, kaybedecek daha fazla bir şeyi yoktur zaten. bir de özürü için hayıflanırsa, yaşamının güzel yanlarını nasıl göreceğini düşünür. ufak şeylerden mutluluk duyar. keyif alır. psikolojisini kendisi düzeltmeye çalışır.
normal bireyler ise, kendine dert edinmek için her türlü kapıyı çalar. negatif düşüncelerine set çekmeyi beceremez. birçok sağlıklı bireyin hayıflandığı bir konudur. herhangi bir özür ile dünyaya gelen bir insan gibi mutlu olmayı beceremeyiz. ne yazık ki acı ama gerçek bu.
