Johann sebastian bach'ın solo keman için yazdığı sonat ve partitaların üçüncüsü. "Grave" başlıklı giriş bölümü, doğaçlama çalınıyormuş gibi başlar. Yer yer ilk sonatın giriş bölümünkine benzer bir yapı gösterir. ikinci bölümdeki "Füg", alışılmış biçiminden çok daha uzundur. Kısa ve noktalı yapıdaki teması parça boyunca değişik biçimlerde duyurulur. Ayrıca temanın duyulmadığı ara müzikleri bölümün tam bir fük yapısında olduğunu gösterir. Fügdeki yoğun yazının ardından gelen "Andante" başlıklı üçüncü bölüm tam anlamıyla bir soluklanma ve dinlenme gibidir. Kalp atışlarını andıran bas partisinin üstünde olabildiğince sakin ve huzurlu bir ezgi duyarız. Eserin son bölümü olan Allegro'da, tıpkı önceki sonatın finali gibi teknik yönden büyük bir ustalık gerektirir. Bach tarafından konmuş orijinal nüans işaretleri bölümde eko efekti yaratmak istendiğini gösterir.
