sadece faşistlerle kalsa yüreğimizi ferahlatacak, doğruluğu su götürmeyecek hadise.
zat-ı muhteremin biri bir ülkedede bir şiir okuyor ve hapis yolunu tutuyor. aradan kısa çaplı vakit geçiyor, yasaklı olarak salıveriliyor. fakat gel gör ki bu kişi o devletin en önemli mercine katekulli ile gelebiliyor.
her yapacağı icraat için önce sam amcasına danışıyor ondan sonra işleri yoluna sokmaya çalışıyor.
sam amcasının dibinde iken süt dökmüş kedi olan bu kişi külhanbeyliğini ise sürekli onu oraya getirenlere gösteriyor.
memleketinin metropolünde üstelik o metropolün en işlek semtlerinden birinde bir aydın onlarca kişinin gözleri önünde menfur bir suikaste kurban gidiyor, bu zat-ı muhterem suikast ile ilgili yaptığı açıklmada "bu saldırı istikrarımıza yapılmıştır" gibi nefret edilesi reklamını iliştiriveriyor.
şimdi sonra sormak isterim:
sizce amerika asıl kimin iplerini eline almış?
