her şey uzayan saçlarımın sağ gözümün üstüne düşmesiyle başladı...
uzun süredir sürme kullandığım için bu yöndeki eleştirileri dikkate almıyordum.
baharın gelişiyle botları çıkarıp converse giymeye başlamak ve son aldığım kot pantolonun da dar paça olması bu etkiyi iyice artırmıştı.
ve saç olayı da durumun vehametini göstermesi açısından çok önemliydi.
durumun ciddiyetini anlar anlamaz kendimi bir berberde buldum, "usta değdirmeden 3 numara" dedim, ardından eve koşup kot pantolonu çıkartıp yerine düz papaz keten bir pantolon giydim.
sürme hala duruyor ama bu şekilde pek emo etkisi uyandırmıyor.
hayatta insanın başına gelebilecek en kötü şeylerden birisi, aman diyim!
