bunlardan bazıları tatminsiz, ne yapsa mutlu olamayan, yaşamak için kayda değer bir sebep bulamayan ve aynı zamanda da (çelişkili biçimde) kendisinin yaşam biçimini doğru bulan, ve hatta kendilerini diğerlerinden zeka yönünden üstün gören bir ruh haline sahiptirler. bazıları ise, standardı hep mutlu olan, ufacık bir meşguliyetle dahi mutlu ruh halini sürdürebilen yazarlardır. bu yazarları sadece iyi bir okuyucu ve standart bir yazıcı olmak bile mutlu etmeye yeter.
