ben bir anadolu takımı taraftarıyım. anadolu'nun en büyüğünün, anadolu'nun abisinin taraftarıyım. 1910 yılında kurulmuş koca çınarın taraftarıyım. ben öyle sizin tabirinizle 3 kuruşluk sokak serserisi de değilim ha. psikopat falan da değilim. ne biliyim öyle uyuşturucu bir madde de kullanmıyorum. dayağa da karşıyım. kavgaya, gürültüye, adam bıçaklamaya. giden bir canın binlerce şampiyonluğa bedel olduğunu da düşünüyorum. lakin canlar; ben tutup da fenerbahçe'nin veya diğer istanbul takımlarının benim şehrimde, benim meydanımda, benim sokaklarımda şampiyonluk kutlamalarını istemiyorum. benim sokaklarımda 'en büyük fener' sesleri yankılansın istemiyorum. tutup da ben şampiyon olduğum takdirde gidip, bağdat caddesinde şampiyonluk kutlayamayacaksam eğer, o da kutlayamaz! bu da benim en doğal hakkım. her horoz kendi çöplüğünde öter. ha bizde zaten en baştan yanlış gelmiş bişeyler. ya da birilerinin eliyle yanlışlaştırılmış. hangi akla hizmet bir insan kendinden kilometrelerce uzaktaki bir semt takımını tutar? bunun nasıl bir mantıklı açıklaması vardır? renklerini mi sevdin, dönemki başkanını veya kadrosunu mu sevdin, ne biliyim istanbul yalakalığı mı, ya da başarı mı? tamamen futbol emperyalizminin 3 büyükleri insanların beynini empoze etmesinden kaynaklı. anadolu'da yaşayıp 3 büyükleri tutmak, benim kendi aklım yok, bana ne sunmuşlarsa ben onu bilir, onu yaparım demektir. kendi şehrinin takımı varken 3 büyükleri tutmak şehrine ihanettir!
--spoiler--
bizler, futbol emperyalizminin 3 istanbul takımını tutmayı empoze ettiği bu ülkede ;
kendi şehrimizin takımını tutmanın tarif edilmez onurunu yaşıyoruz!
--spoiler--
