Bülent ortaçgil yalnızlığı çok güzel bir metafor olarak kullanmış bu şarkıda ve herkesin hayatta mutlaka ya da en azından bir kere dinlemesi gereken bir şarkısı. Şarkının güzelliğini daha ilk başlarında hissedebiliyorsunuz.
pencere önünde arkadaştan ayrı
porselen saksıda bir süs çiçeği
evin hanımı her akşamüstü
su ve güneş sunar... entelektüel
özellikle bu dize beni alıp farklı diyarlara götürüyor. Ve iddia ediyorum bu parçaya film çekilir.
ne şebnem görmüştür ne kırağı tanır
ama iyi konuşur, bir kitap gibi
rastgele çiçeklere arada bir bakar
cansız cam ardından, tül perdelerden
Ve bülent ortaçgile bu parçayı okuduğu için teşekkür ediyorum.
