tek düze devam etmesi için kurduğun dünyada bazen birden fazla kullanmak isteyip istemediğinden emin olmadığın birkaç yol çıkar önüne. kullandığın birçok yol vardır zaten ama hee. kimisi tali yolken kimisi de güzergahındaki yoldur.
seçmek zorunda kalacaksın birini diye şart koşar sana hayat. seçmek zorundasın. düşünür, taşınır ve bir karar verirsin her ne kadar uygun olmayacağını hissetsen dahi. en son kendini düşünürsün bu tercihte. kullandığın yollardaki sevdiklerin, seni sevenlere bi selam bile veremeden gitmen gerekecektir.
ve o yolları bir daha kullanmayacak olduğunu da yineler sana. bir gün belki der. o an gelir, gitmen gerekir. en çokta vedaya dayanamayacağından bi anda gitmenin gerektiği koyar sana.
bir elveda bile demeden, göremeyeceğin tüm simalara içten bi selam ederek gider, talimhane yokuşunda nefes nefese kalmış gibi gitmek zorundasın. kendi kendini kaybeden sihirbaz gibi olur.
ve belki yıllar sonra aklına gelir şu cümle;
oysa biz en çok kendimizi mutlu etmekten korkmuşuz.
