ben bu yazıyı sana yazdım

entry31065 galeri video218
    6086.
  1. saat 06:24 kafam çok güzel değil, geceden de kalmadım. neden uyumuyorum diye kendime sora sora kafayı yedim. çünkü o soruda bir ibnelik vardı… asıl soru neden uyuyamıyorum olmalıydı. yazmaya başladığıma göre daha da uyumaya çalışmayacağım yatağa trip atıyorum.

    kafamı yastığa koydum 15 dakika önce gözlerimi de yumdum herşey olması gerektiği gibiydi plan kusursuz işliyordu… rutin sağa sola dönme hareketleriyle uyku egsersizleri yapmaktaydım ve bir ses bana koku mu ben mi? dedi. bu ses uykunun sesiydi. zaten sevmem ibneyi sadece mecbur olduğum için uyuyorum ona. neyse beni düşünceye soktu, kokudan kastı neydi? 2 dakika sonra anladım ki ben nefesimi tutuyorum ve mümkün olduğunca az nefes almaya çalışıyorum birkaç gündür… çünkü yatakta bir koku var. korkmayın lan altıma yapmamıştım… o kokuyu almamak için solunumumu yavaşlatmaya başlamışım onu anladım… konuya dönelim yada kokuya! koku sevgilinin yatakta gitmeden önce bıraktığı son ten kokusuydu ve bu beni ilk defa farklı bir duyguya yöneltiyordu ilk defa o kokuyu duyduğumda mutlu olmuyor, aksine içim burkuluyordu.

    kendi kendime ona bir isim koydum."inadın kokusu". onu inada çok benzettim. çünkü; karakterin kendisi inatçıydı, koku gitmemekte inatçıydı ve biz birbirimizden kopmakta çok inatçıydık. bu üç neden hayal gücümü çalıştırmaya yetti.

    hasiktir ben uykuyla olan kavgamı anlatmayı unuttum. ben tabiki uykuyu değil kokuyu tercih ettim. uyku mallık, koku hammallıktı. hammallıktı çünkü üzerimdeki ağırlıktı. ben, koku ! deyince uyku sktirip gitti, anladı tabi. ben de gözlerimi açtım ve yataktan kalktım. şuan dudaklarımı kemiriyorum, bir sigara söndürüp bir tanesini yakıyorum ve benim bugün uyumaya niyetim de yok adamım. dipnot düşmezsem ölürüm : hastayım. 3 gündür halsiz ve ateşliyim ereksiyon bile olamıyorum…

    anlatamadığım, yazamadığım çok şey var ama utancımdan değil, unutkanlığımdan. sanki o hayatımdan gittikten sonra kokusu hariç herşeyi alıp götürdü benden… evde yalnız, sokakta yalnız hatta ve hatta koskoca sanal alemde bile yalnız hissediyorum kendimi günlerdir.

    9 ay geçti başlamışlığın üzerinden… (bir çocuğun döllenip ceninliğe geçişinden doğumuna kadar olan süre). sabah sabah ben bu kafaya nasıl çıktım gerçekten bilmiyorum, öğrenmek de istemiyorum seçikçesi neyse…

    kokunun sahibi gel ve kokunu artık oradan al beni geceleri ‘flashback’ yapmaya zorlama. kendime sigara ve uykusuzlukla zarar vermekten başka bir şey yapmıyorum.
    0 ...