sabir rüstemhanlı

entry3 galeri
    3.
  1. sabir rüstemhanlı iyi bir şair ve gerçek bir türk milliyetçisidir.dün sdoğum günüymüş. mutlu yıllar diliyorum, allah uzun ömürler versin.. ayrıca sanatçı ahmet şafak resmi sitesinden bir mesaj yayınlamış:




    ömür kitabindan ölümsüzlüğe….
    şair sultanlar zinciri;nde bir sağlam halka : sabir rüstemhanli….
    adını ilk kez , artık aramızda olmayan insan kere insan kardeşim kemal çapraz’dan işitmiştim.gazeteciliğe türk dünyasına sevgiyle başlayan ve kırım meselesini türkiye’ye anlatmak için insan üstü bir çabayla mücadele eden kemal çapraz,” ahmetçiğim sabir rüstemhanlı türk dünyasının yıldız ismidir,sadece şair değil çok önemli bir fikir adamıdır,sen onu mutlaka tanımalısın “demişti.
    evet tanımalıydım.ilk önce elime şiirleri geçti.”veten” şiiri ruhumda vatan adına bir sınır çizmiyor aksine hudutsuzluk veriyordu.şiirin içinde geçen semboller,azerbaycan türk tarihinin ve sosyal gerçekliğinin izlerini taşısa da bana beni hatırlatıyordu.
    bir elçim buluttu
    bir ömür umuttu
    bir içim sudu
    yandıkça odlanan ocaktı
    daddıkça dadlanan arzudu…
    toprağı ot değil kişi göğerten..
    veten..veten
    sonra sevgi şiirlerini tek tek okudum,azerbaycan türkçesiyle..benim yıllarca söylemeye çalıştığımı sabir rüstemhanlı söylemekle kalmamış hayata geçirmişti.vatan ve aşk birbirinden ayrılmaz,birbirini bütünleyen iki dünya idi.sanatçıların bu her iki kavramı bir arada sentezleyemediği birinden birini ıskaladığı ya vatana ya da aşka ehemmiyet vererek yarım ve kusurlu kaldıkları benim gerçeğimdi.sabir bey eserleriyle yıllardır aradığım sentezi yapmıştı.azerbaycan topraklarında,güney azerbaycan’ın sınırında yardımlı bölgesinde doğan sırtını savalan dağına yaslayan bu heybetli şair modern türk şiirinin en önemli problemini mısralarıyla çözmüştü.
    kendisini şifahen 2004’üncü yılın temmuz’unda tanıdım.sanki asırlar öncesinden bir tanışıklığımız vardı. sevgili eşi,tenzile rüstemhanlı benim manevi annem olmuştu.kocasının ideallerine aşık bir hanım sultan olarak tenzile rüstemhanlı,içtimai bir kimlik olmasına,milletinin kaderine kulak veren bir devletli olmasına rağmen sabir rüstemhanlı’nın tefekkürüne ve yoluna kendisini vakfetmişti.bu yol önemli bir yoldu.çünkü bu yol,münferiden bir insanın kendi kader çizgisini değil milletin istikbalini temsil eden bir yoldu.sabir rüstemhanlı’nın ömür kitabi’nı tam da bu zamanda okumuş ve yolun başlangıcını bu eserin oluşturduğunu gördüm.
    sabir rüstemhanlı azerbaycan’ın ulu babalarından aldığı ilhamla türkün gölge boyunu takip ediyor ve doğudan batıya bir türklük felsefesi kurmaya çalışıyordu.göktanrı eseri bu kuruluşun konstrüktüf eseriydi.çünkü batı türklüğü doğudan,selenge ırmağının kıyısından başlayan oğuz kolunun ağırlıklı izlerini taşıyordu.oğuzlar,kıpçaklar,tatarlar hep birlikte avrasya koridorunu hem vatana hem karakola dönüştürmeyi bilen devletlu uluslardı.ömür kitabı tarihin yeniden dirilişinin sinyalini veriyordu.sabir bey şiirleriyle,konuşmalarıyla,senaryoları ve romanlarıyla giderek kahtı ricale yani adam yokluğuna teslim olan türk dünyasında yeni bir adamın fikir adamının müjdesini veriyor du.hiç kimseden bir şey beklemeden,mevki makam arayışında olmadan,ölçülerine uymayan mansıpları redderek bir karakter örneği oluyor ve bulduğu her boş vakti yazmaya,uykusundan ve zamanından çalarak gözlerinin ferini,beyninin hücrelerini bir şiirinde belirttiği gibi köhne olanı yaşatmak için yazıya,evraka,yani hayata çeviriyordu.
    sabir rüstemhanlı’yı tanıdığım günden bu yana bir bulak başında oturuyor gibiyim.bu bulak hiç kesilmedi,kaynağı gürül gürül aktı.her yıl bir romana ,onca şiire,bir senaryoya dönüştü.bu 65 yaşına 65 şairin,65 politikacının,65 yazarın,65 içtimai hadimin sıkıştıramadığı eserleriyle ulduzlar dolduran bu büyük söz atasının karşısında saygıyla eğiliyorum.
    onun 65 yaşı kutlu olsun.
    sabir rüstemhanlı’nın evlatları var.allah hepsini hoşbaht eylesin.
    ben onun “ yol evladı “ olmanın keyfini yaşıyorum.

    sevgili eşi benim manevi annem tenzile rüstemhanlı’ya yazdığı ve yeni albüm için bestelediğim şu yaş günü şiiri ile kendisini selamlıyorum.

    ad günün mübarek sevincim derdim bu güne en güzel duygumu verdim
    sözüm gül çiçekti yoluna serdim çiçek yaşindasin yaşini deme
    belki bahar geldn belki kiş geldin belki mezarima soğuk taş geldin
    ne zaman geldinse bana hoş geldin istek yaşindasin yaşini deme
    güneş şafağindan indirdi belki beni baht atina bindirdin belki
    allah cennetinden gönderdi belki melek yaşindasin yaşini deme

    allah sana uzun ömürler versin ,yalnızkurt’un manevi atası..
    iyiki varsın seni fikirlerinle,şiirlerinle,felsefenle,yazılarınla ve mücadelenle seviyoruz.
    0 ...
  1. henüz yorum girilmemiş
© 2025 uludağ sözlük