sokağın başına geldiğimde bir çocuk grubunun oyun oynadığını gördüm. Yoğun bir çalışma gününden sonra eve gitmek için sabırsızlanan ayaklarım durdu birden...
geçmişten gelip dudağıma konan çocuk gülümsemesiyle çocukken oynadığımız oyunlar gözümün önünden geçerken bir kız çocuğun yanında duran, daha küçük, erkek çocuğunda takıldı gözlerim. bu küçük çocuk ablasının yanında durmaktansa ona sığınıyor gibiydi daha çok. Ablasıysa kardeşine her an biri bir şey diyecek, kötü bir şey yapacaklar diye tetikteydi. Oyuna katılmadan sadece izliyorlardı. Biri bir şey diyecek, şimdi biri bize kızacak ifadesi yüzlerinde asılı duruyordu.
Bu çocuklara abur cubur bir şeyler almak istedim. Çocuklar civciv gibi dolulştular etrafıma. bir adım ötede o iki kardeş halen izliyordu. dondurmasını alan çocuk hoplaya zıplaya uzaklaştı yanımdan onlar kaçamak gözlerle bakmamanın, içindekini yalan aksettirmenin, gizlemenin, olduğundan farklı görünmenin ne demek olduğunu henüz bilmediklerinden hala beni izliyorlardı. Yanlarına doğru yürüdüm. dondurmayı önce ablaya verdim, diğerini kardeşine uzatmadan abla, BiR Tanesinin ikisine de yeteceğini söyledi.
