evet evet... bütün aşıklar. ben,zor da olsa kendime itiraf edebildim. siz de bilin artık. mantıksızdır.
seslendiğim kitle zaten karşılıklı birbirine aşık olan mutlu mesut kesim değildir sözlük. aşk acısı denen iyi mi kötü mü, ne bok olduğu belli olmayan duyguyu hisseden kesimdir burayı okuması gereken.
sabah kalktığımda ilk aklıma gelen o. yataktan kalkıp giyinmeme, dışarı çıkıp insanların arasına karışmama sebep o. "bugün göremeyeceğim" korkusuyla gözlerimin sürekli aradığı o. bir defa gördüğümde beni bütün günümü anlamlandıracak kadar mutlu eden ancak ulaşılmazlığıyla beni kazanlara atan o. gece uykuya dalmadan önce son düşündüğüm o. sabaha kadar rüyalarıma girip uykuda cenneti, uyanınca cehennemi yaşatan yine o.
daha ne kadar aşık olabilirim? aşk bu değil de ne?
böyle bir insana söylenecek en doğal en bariz iki kelime seni seviyorum değil midir? ama olay şu: 3 senedir arkadaşım olan bu insanı böyle sevdiğimi nasıl iddia edebiliyorum? üstelik bu kadar çok!
oturdum, kendimi tarttım, nasıl bu kadar çok seviyorum. ağzıma sıçmasına rağmen sürekli yanımda olmasını istiyorum çünkü, onun yanında olup, ona dokunamadığım halde onun yanımda olmasını istiyorum çünkü.
sordum kendime: "ne olursa ben bu acıdan kurtulurum?" diye. cevabı hemen buldum. en kısa zamanda yanıma gelse, tüm güzelliği ve masumiyetiyle "tamam artık çekinmiyorum ben çevremden, ortamdan. seninle birlikte olmak istiyorum." dese.
bu kadar!!! çünkü onun da beni sevdiğini biliyorum sözlük. ama neden böyle düşündüğünü anlayamıyorum bi türlü. niye o da seviyorken bana böyle işkence çektirdiğini anlayamıyorum...
soruyorum kendime "öyle değil mi lan?" diye. hemen cevap veriyorum sonra: "valla haklısın abi" diye.
yani çektiğim acının, uykusuzluklarımın ve bu durumun benden götürdüğü tüm diğer konuların boşa gittiğini görüyorum.
o halde bir sonuca varmak lazım.. ne yapmalıyım? daha doğrusu sana soruyorum ne yapmalısın? çünkü biliyorum bunu okuyacaksın hemen.*
cevap çok basit!! evet çok basit. sen de biliyosun ama, aması var işte.. niye hep bir ama var sözlük.. niye onun da beni sevdiğini bildiğim halde uykusuz geceler var. çünkü bunu bilip öyle değilmiş gibi yaşamak, beni sevdiğini bilmeden önce yaşamaktan çok daha zor...
