19 mayısı 20 mayısa bağlayan gece taksimden kadıköye kadar hep bir ağızdan şarkılar söylediğimiz otobüstür. yaşadığım en ilginç deneyimdi diyebilirim.
kardeşim arkadaşım ve ben deli gömleği albüm lansmanına katıldıktan sonra eve dönmek üzere otobüs durağına gittik. otobüs beklerken durakta tanıştığımız iki arkadaştan biri gitarımızı isteyip durakta çalmaya başladı. sonra otobüse binince de buna devam etti. otobüsün ilk 4lü koltuklarında oturduk. karşımıza iki tane sarışın güzel oturdu, ya da güzellerden biri sarışın ama diğeri sadece güzeldi, sarışın olmayabilirdi yani tam hatırlayamadım. sonra onlar arkaya geçtiler. neyse hikaye o değil tabi. yavaş yavaş insanlar eşlik etmeye başladı şarkılara. sonra bir baktık sıkış tıkış vaziyette gittiğimiz otobüste tüm yolcular hep bir ağızdan şarkılar söylüyoruz. sonra bir ara, tanıştığımız o arkadaşların elindeki vurmalı çalgıyı da aldım elime, vuruyorum gelişi güzel. keyfin doruklarındaydık. kimi ineceği durağı kaçırıp başka bir durakta iniyor. kimi inmesi gerekirken inmekte tereddüt ediyor. hatta bir erkek yolcunun sevgilisi aradı, sanırım "nerdesin hala" diye hesap soruyordu. çocuk "otobüsteyim hayatım" dese de bir türlü inandıramadı. barda sandı kız onlarca kişiden çıkan melodili seslerden dolayı. "sevgilimden ayrılma sebebim siz olcaksınız" diye bağırıyordu. sonra 1 dakika ara verip telefonu kapattıktan sonra tekrar devam ediyorduk. sonra "x" "y" (isimlerini de öprendik telefonun diğer ucundaki kızın ismi sibeldi hatta hatırlıyorum)yi seviyor diye bağırdık kız duysun inansın diye. geleceğim nokta, çeşit çeşit karakterlerde farklı farklı yaşlarda bir ton bir birini tanımayan insandık ve otobüste hakim olan tek şey insan sevgisiydi. otobüsün en başından en sonuna kadar her insan var gücüyle yükseltip sesini şarkılar söyledik. ilk kez yaşadım böyle bir şeyi. ve bir daha asla aynı sinerjiyi bulamayacağımı biliyorum. otobüsü dolduran insanlar sanki aynı şeyi istiyorlardı. ve büyük bir patlama. ve sonuç; hayatımın en güzel ve en anlamlı gecesi. gerçekten anlatmakla anlaşılamayacak bir şeydi. ne kadar yazsam boş. video, fotograf çeken insanlar da oldu. umarım birine bir şekilde ulaşıp alabilirim o görüntüleri.
