öğrencilerin gözetim altında tutulduğunu, bu şekilde de kendilerinden hiçbir şeyin kaçmayacağını iddia eden idarenin ne denli diktatörce bir sistem uyguladığının göstergesi olan kameralardır.
ben koridorda kankalarımla dolaşırken asla rahat edemiyorum arkadaş. kimse benim kişisel özgürlüğümü böyle insanı töhmet altında bırakan objelerle engelleyemez. ben burada bir mal çalmıyorum, kötü bir şey de yapmıyorum. zamanı gelir birkaç muzipliklerimiz olur ama delikanlı adam sınırı aşmaz! hele ki karşı okuldan bizim okuldaki bir dişi varlığa laf atılsın! napıyoruz biz o okulu!..
biz ki bu ülkenin geleceği, biz ki bu ülkenin aydınlığı, biz ki bu ülkenin umuduyuz.
ama idarecilerin odasına konsa bu 'kameracıklar', neler görülür, bilmem. burada açıklamaya dilim varmıyor, terbiyem müsaade etmez. ben bir anadolu liseli olarak çizgimi korumalıyım. ancak başımızdaki memur arkadaşları yola getirmek zor görünüyor. üzülüyorum büyüklerime...